CO NALEŻY UWZGLĘDNIĆ PRZY WDRAŻANIU METODY NAWADNIANIA DESZCZUJĄCEGO?
Główny rurociąg należy poprowadzić w kierunku dominującego zbocza
Boczne pola zraszania- zraszacze boczne, powinny być prostopadłe do zbocza, do dominującego spadku i możliwie równoległe do krzywych niwelacji, w miarę możliwości równoległe do obwodu.
Tam, gdzie prędkość wiatru jest duża, boczne pola zraszania powinny być ustawione prostopadle do przeważającego kierunku wiatru. Reasumując: boki powinny być ustawione prostopadle do kierunku wiatru, tam gdzie prędkość wiatru jest wysoka.
Należy unikać stosowania bardzo długich, zbyt długich zraszaczy bocznych. Krótkie, krótsze zraszacze boczne zmniejszają nakład pracy roboczej i zapewniają równomierną dystrybucję wody.
Ruch poboczny na głównej linii powinien być tak zorganizowany, aby wymagał jak najmniejszej siły roboczej. Odgałęzienia boczne powinny być rozmieszczone na linii głównej w sposób, który wymaga minimalnej robocizny.
System powinien być ułożony jako kwadratowy lub prostokątny proporcjonalnie do możliwości swobodnych ruchów bocznych i zmiany ilości głowic pracujących razem. Jeśli to możliwe, system powinien być zainstalowany w formie kwadratu lub prostokąta, zapewniając łatwy ruch boczny i mniejszą liczbę współpracujących głowic, które należy wymieniać co jakiś czas.
Rozmiary rur i układ systemu powinny być tak dobrane, aby ograniczyć roczne koszty.
Jeżeli pozwalają na to obiekty, zespół pompowy należy umieścić na środku terenu, gdyż pozwoli to na dobór odpowiednich i ekonomicznych średnic rur. Jeśli to możliwe, agregat pompowy powinien być zainstalowany na środku systemu, co umożliwia zastosowanie ekonomicznych rur o odpowiednich, nieco mniejszych średnicach (co obniża koszt wdrożenia systemu).
Dzięki systemowi nawadniania zraszaczowego woda do nawadniania jest efektywnie wykorzystywana tam, gdzie występuje niedobór wody.
JAKIE KWESTIE NALEŻY ROZWAŻYĆ W DZIAŁANIU I KONSERWACJI METODY OPADANIA I NAWADNIANIA?
W układach stałych i półstałych należy wykonać próby ciśnieniowe, a następnie dopiero zakryć rury ziemią, zakopać je. Przed przykryciem rur w stałych i półstałych systemach nawadniających należy przeprowadzić próbę ciśnieniową.
W systemach stałych i półstałych rury są zakopywane w ziemi na głębokość co najmniej 50 cm, gdzie zimy są łagodne, oraz na głębokość co najmniej 80 cm, w regionach z ciężką zimą, w miejscach gdzie zimy są ciężkie.
Jeśli silnik jest zasilany prądem, należy zbudować linię uziemiającą. Prawidłowe uziemienie jest konieczne, jeśli silnik jest napędzany elektrycznie.
Należy uważać, aby nie dotykać przewodów elektrycznych podczas transportu rur.
Instalację należy eksploatować przy mniejszym natężeniu przepływu, rury boczne i pośrednie należy napełniać wodą pracując najpierw z systemem przy niewielkim przepływie, a rurociąg czyścić otwierając na bardzo krótki czas końcówki rur, ich korki. Następnie należy umyć rurociąg, otwierając na chwilę korek do rur.
Na rurze ssącej pompy należy zainstalować filtr siatkowy, aby zapobiec przedostawaniu się ciał obcych i zatkaniu dysz zraszacza.
Należy określić czas przemieszczenia poprzecznego.
Aby rozprowadzenie zraszania było odpowiednie, warunki położenia zraszaczy bocznych należy dostosować do warunków wietrznych. Dla optymalnego rozmieszczenia zraszaczy- te boczne powinny być dobrze ustawione zgodnie z kierunkiem wiatru.
Do smarowania rur i głowic zraszaczy należy używać smaru gumowego lub podobnych materiałów.
W systemach stacjonarnych wodę z rur należy spuścić na koniec sezonu. W systemach stałych, rurociągi powinny być opróżniane na końcu sezonu.
Przetłumaczono z www.DeepL.com/Translator